Czym jest ADHD?

ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej, który występuje u 4-8% dzieci w wieku wczesnoszkolnym (6–9 lat), częściej u chłopców niż u dziewczynek. Częstość ADHD maleje z wiekiem. Niektóre cechy zespołu utrzymują się jednak nawet w wieku dorosłym (60%).

Na występowanie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej wpływa kilka czynników, np. predyspozycje genetyczne , mała aktywność dopaminy w strukturach mezolimbicznych i korowych, urazy w ciąży, uszkodzenie centralnego układu nerwowego lub nieprawidłowa dieta zawierająca zbyt dużą ilość konserwantów, węglowodanów prostych lub sztucznych barwników.

Jakie są objawy ADHD?

Symptomy ADHD dotyczą głównie zaburzeń uwagi i koncentracji. Występuje trudność w skupieniu uwagi i słuchaniu innych, brak dbałości o szczegóły, ciągłe roztargnienie, oraz brak dobrej organizacji. Dzieci zazwyczaj unikają wykonywania czynności, które wymagają od nich dużego zaangażowania i długotrwałej koncentracji.

Dziecko z ADHD często podejmuje ryzykowne działania, jest niecierpliwe, przeszkadza innym, np. odpowiada na pytania zanim ktoś skończy je zadawać, oraz wyraża swoje emocje i działa bez zastanowienia. Dziecko jest w ciągłym ruchu, a kiedy musi pozostać przez jakiś czas w jednym miejscu, zaczyna się wiercić, bawić, wyłącza się z aktywności inie może powstrzymać się od mówienia. Często ma trudności w kontynuowaniu rozpoczętego zadania i nie potrafi podczas zabawy zachowywać się cicho.

Gdzie szukać pomocy?

Jeśli zaobserwujesz u swojego dziecka objawy nasuwające podejrzenie ADHD, skonsultuj się z psychologiem dziecięcym lub neurologiem. Wczesne wykrycie zaburzeń zachowania i ich leczenie zapobiega pogłębianiu się trudności adaptacyjnych dziecka w środowisku szkolnym i rodzinnym.

Leczenie ADHD

Terapia jest dla każdego dziecka opracowywana indywidualnie. Uwzględnia jego wiek, ogólny stan zdrowia i rodzaj występujących objawów oraz podatność małego pacjenta na określone procedury terapeutyczne. Na program leczenia mogą się składać psychoterapia, terapia dziecka w grupie rówieśniczej lub leczenie farmakologiczne.

Oprócz leczenia farmakologicznego ważna jest systematyczna praca z dzieckiem. Jego plan dnia powinien mieć swój porządek, dziecku powinny być zlecane krótkie zadania do wykonania.